Emil C. Hansen

Ο Emil προερχόταν από μια πολύ φτωχή και εκκεντρική οικογένεια. Όταν ήταν νέος, είχε δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα για να βγάλει τα προς το ζην, από θεατρικές παραστάσεις και βάψιμο σπιτιών έως και καριέρα στην τέχνη και τη διδασκαλία. Έγραφε επίσης και ιστορίες. Μάλιστα, σε κάποια περίοδο της ζωής του ήταν τόσο φτωχός και απελπισμένος, που σκέφτηκε να ταξιδέψει νότια, για να ενταχθεί στο στρατό του Γκαριμπάλντι στην Ιταλία.

Ευτυχώς για εκείνον, και για όλους τους λάτρεις της μπύρας ανά τον κόσμο, κατάφερε να βρει μια καλά αμειβόμενη δουλειά ως δάσκαλος. Πλέον, μπορούσε να βγάζει αρκετά χρήματα για να χρηματοδοτήσει τις σπουδές του και κέρδισε ακόμα και χρυσό μετάλλιο από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης για τη μελέτη του πάνω στους δανέζικους μύκητες. Είναι ένα μικρό γενετικό βήμα από τους ζυμομύκητες έως τη μαγιά. Σύντομα άρχισε να εργάζεται στην  Carlsberg ως ερευνητής «οργανισμών μέσα στην μπύρα».

Το 1883, ο Emil ανακοίνωσε το σύστημά του για καλλιέργειες ζυμομυκήτων. Απέδειξε ότι η «κακή μπύρα» δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα βακτηριακής μόλυνσης, όπως είχε θεωρήσει ο Γάλλος βιολόγος, Louis Pasteur, αλλά και μόλυνσης από άγριο ζυμομύκητα. Μέχρι τότε οι ζυθοποιοί ξαναχρησιμοποιούσαν την μπύρα από προηγούμενες ζυμώσεις. Το να απομονώνουν τη μαγιά σήμαινε ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν «φρέσκια» καθαρή μαγιά κάθε φορά, βελτιώνοντας σημαντικά τη διαδικασία ζύμωσης και τη σταθερότητα στη γεύση. Ο Emil δούλεψε για να απομονώσει ένα μόνο κύτταρο καλής καθαρής μαγιάς και το πολλαπλασίασε σε μία καθαρή καλλιέργεια. Η νέα «Μαγιά Carlsberg Νο. 1» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά, και με μεγάλη επιτυχία, σε κλίμακα παραγωγής τον Νοέμβριο του 1883.

Το 1902, ο Hansen γιόρτασε 25 χρόνια δουλειάς στην Carlsberg και του απονεμήθηκε χρυσό μετάλλιο από τον Carl Jacobsen. Το βραβείο αυτό ήταν μια αναγνώριση για τη δουλειά του και για το γεγονός ότι ήταν ένας από τους πρωτοπόρους.